De afgelopen jaren is het hip en trendy om als marketeer over het inzetten van online influencers te spreken (tel maar eens na hoevaak het terugkomt in allerhande keynotes, slideshares…).
Ook in mijn bijberoep als blogger word ik al een 10jaar geregeld door merken gevraagd om een samenwerking aan te gaan (zie ook mijn blogpost over bloggers part of de marketing mix).
Door de opkomst van adblockers en nieuwe social media kanalen (Youtube, Instagram en Snapchat) is het inzetten van online influencers en native advertising nog verder aan het doorzetten. Dit zorgt voor een steeds dunnere grens tussen content en reclame.
Wat hebben influencers dat online advertising niet (meer) heeft…. #smdaybe pic.twitter.com/RfCkr96wcl
— Sara Jane Deputter (@SJDeputter) March 17, 2016
Opvallend is dat er op wetgevend vlak in verschillende landen ook beweging begint te komen. Daar ik gisteren in een FB-discussie wat voorbeelden meegaf, hierbij een overzichtje.
Disclaimer: Ik ben geen expert in deze materie! Aanvulling zijn steeds welkom in de comments of via Twitter.
De Amerikaanse FTC (Federal Trade Commission)
De meest harde strijd is er in de VS te vinden, waar de FTC een ware kruistocht is gestart tegen merken, die bloggers en online influentials verdoken inzetten.
Enkele voorbeelden van recente cases:
- Lord & Taylor die 50 fashionistas op Instagram betaalde.
- Lunada Biomedical die online influentials inzette voor de promotie van een afvalmiddel, zoals Carol’s blog (die 2000$/maand kreeg van het merk).
- Warner Bros die Youtube’ers gebruikte voor de promotie van een nieuw game.
Als je deze cases bekijkt is het dus ook op toepassing van affiliates en moeten disclosures direct zichtbaar zijn (dus zelfs niet via een read more link in de beschrijving van een Youtube video).
Wat zijn dan de FTC regels?
De FTC heeft een lange lange tekst met voorbeelden en regels opgesteld (psst maak er een duidelijke infographic van en scoor ermee op een US marketingblog).
PewDiePie denies wrongdoing in Warner Bros.-YouTube game scandal https://t.co/QpSdVvRUlT by @jeffgrubb pic.twitter.com/iSxJAJQf7s
— GamesBeat (@GamesBeat) July 13, 2016
Opvallend in deze cases is dat voor de FTC het merk steeds de verantwoordelijkheid draagt en dus niet de online influencer of het tussenliggende agency!
de Nederlandse Reclamecode Social Media
Natuurlijk is de Nederlandse wetgever er ook steeds snel bij en sinds 1 januari 2014 hebben ze een heuse reclamecode voor social media (RSM).
Vanaf nu reclamecode #paid #spon voor #socialmedia #productplacement in Nederland! Nog niet in België voor #bv's #Radio1 @CainRansbottyn
— Lien Desmet (@LienDesmet) December 11, 2013
Deze geldt voor alle bloggers, twitteraars en andere online influencers, die de dunne lijn van native advertising opzoeken.
Voorbeeld: een consument wordt betaald (in euro’s of in natura) om een nieuw product te reviewen en hierover te schrijven op een weblog. In naleving van de regelgeving dient in de review zelf een vermelding te worden gemaakt van het feit dat de blogger wordt betaald voor de product review.
Dit kan door de blogpost af te sluiten met: “Disclaimer, deze printer/telefoon/tablet kreeg ik gratis aangeboden van HP/Apple/Samsung om te testen.”
Indien het gaat om een microblog bericht, kan er gebruik worden gemaakt van een hashtag. Wanneer het gaat om een gesponsord product, gebruikt men #spon, bij een advertentie #adv.
En in België?
In België zitten we nog in het product placement tijdperk op TV. Er wordt geregeld verwezen naar het JEP (die Jury voor Ethische Praktijken inzake reclame), maar veel vertelt deze ook niet over online influencers.
Iedereen doet dus gewoon verder en negeert deze evolutie van native advertising. 😉
Vergeten we Google niet?
Wie online zegt, zegt natuurlijk Google, die het internet domineert. Rond betaalde links hebben ze al jaren hun standpunt (da mag ni!) en in maart hebben ze ook recent een verduidelijking voor bloggers online gezet.
Zo zijn ze duidelijk in het gebruik van de nofollow-tag voor elke link die een vorm van betaling heeft gehad (vanuit hun SEO-standpunt natuurlijk).
Enja in 2012 heb ik zelfs als blogger hiervoor zelfs een Google penalty gekregen (die me veel heeft bijgeleerd over het oplossen van Google penalties 😉 ).
En wat ga ik nu zelf doen?
Als ik een samenwerking doe met een merk, dan ben ik steeds strenger en strenger aan het worden hierop. Waar ik vroeger veel meepakte, is het nu vooral een afwijzen en enkel de passende samenwerkingen doen.
Zo heb ik ook al zwakke reviewproducten geweigerd of zelfs teruggestuurd. Elke blogpost waar een samenwerking heeft plaatsgevonden heeft dan nu ook een disclosure gekregen (dit doe ik door een bepaalde tag aan een blogpost te hangen).
Naast deze reclameregels (die er in België dus nog niet zijn), is het vooral vanuit fiscaal standpunt dat er gevaren om de hoek komen kijken. Wist je bijvoorbeeld, dat al die gekregen freebies en tripjes ook fiscaal dienen aangegeven te worden als belastbaar inkomen?
Deze blogpost verscheen origineel op mijn eigen blog.
